Σύμφωνα με την  Ευρωπαική αλλά και τη διεθνή  βιβλιογραφία,όπως και κατά  τη προσωπική μας  εμπειρία πρέπει να περιλαμβάνει:

 1. Ιστορικό από τον ασθενή και το περιβάλλον του: σύζυγος, σύντροφος στην ύπνο, μέλη της οικογένειας που έχουν γνώση  του προβλήματος 

2. Απαντήσεις στο βασικό ερωτηματολόγιο του ροχαλητού. 

3. Βασικές μετρήσεις: BMI ( Δείκτης μάζας σώματος), περίμετρος του λαιμού και της κοιλιάς. 

4. Πλήρη ΩΡΛ /κή  εξέταση. 

5. Ενδοσκόπηση της μύτης, στόματος, φάρυγγας και λάρυγγος , με εκτέλεση δοκιμασίας Muller για να διαπιστωθεί το επίπεδο της απόφραξης. 

6. Ακρόαση & Μίμηση ( Μίμηση ) ροχαλητού. Δεν είναι απαραίτητη. 

7. Αξονική παραρρινίων & ρινόφάρυγγα, τραχήλου & δοκιμασία Muller . Διερεύνηση για διάγνωση του επιπέδου/ων της απόφραξης.

8. Ρινομανομετρία για τη τεκμηρίωση της υπάρχουσας  απόφραξης και για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας της θεραπευτικής αγωγής που εφαρμόστηκε. 

9. Βασικό αιματολογικό και βιοχημικό έλεγχο και ό,τι προκύπτει ως αναγκαίο από το ιστορικό. Ορμονικόςέλεγχος για τις γυναίκες.

10.Εξέταση από άλλες ειδικότητες εφόσον υπάρχουν ενδείξεις από το ιστορικό  (Νευρολόγος, Καρδιολόγος, Πνευμονολόγος, Ενδοκρινολογος κ.α.). 

11.Μελέτη ύπνου με φορητή συσκευή ή πολυσωματοκαταγραφική τεχνική: για να διαπιστωθεί η βαρύτητα του ροχαλητού και της υπνικής άπνοιας ή για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας που εφαρμόστηκε.

Η χρησιμοποιήση των διαγνωστικών τεχνικών και μεθόδων που περιγράφονται στο πρωτόκολλο αυτό δεν είναι υποχρεωτική στο σύνολό τους. Κάθε ασθενής αποτελεί  μια ξεχωριστή  νοσολογική οντότητα με ιδιαιτερότητες ατομικές και περιβαλλοντολογικές . Η διαγνωστική μεθοδολογία που θα ακολουθήσει,επομένως, κάθε  γιατρός είναι εξατομικευμένη, πρέπει όμως απαραίτητα να απαντά στις ακόλουθες βασικές ερωτήσεις:

 1.Είναι το ροχαλητό  συνεχές  και μόνιμο και όχι κάτι ευκαιριακό και προσωρινό;

2.Ποιά είναι τα αίτια ή το αίτιο  της απόφραξης;

3.Που εντοπίζεται το / τα επίπεδο / α της απόφραξης;

4.Ποιά είναι η βαρύτητα της συμπτωματολογίας του ασθενούς;

5.Συνυπάρχοντες επιβαρυντικοί παράγοντες: υπέρταση, αρρυθμίες, ψυχολογία ασθενούς, άλλες παθήσεις;

6.Ποιές είναι οι επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή του ασθενούς;

 Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι σημαντικές γιατί θα καθορίσουν και το είδος της θεραπείας που θα προταθεί.

 Σημείωση:Η υπνική άπνοια σε ποσοστό 95% είναι αποφρακτικού τύπου, οφείλεται δηλαδή σε κάποιου βαθμού απόφραξη στις περιοχές μύτης και στοματοφάρυγγος,τα υπόλοιπα 5% είναι κεντρικής αιτιολογίας  και οφείλεται σε έλλειψη συνεργασίας των εγκεφαλικών κέντρων αναπνοής με τους αναπνευστικούς μύες του θώρακος.