Πρέπει να είναι ο έσχατος τρόπος αντιμετώπισης της ρογχοπάθειας   και  να επιχειρείται μόνο όταν όλοι οι άλλοι απλούστεροι, μη χειρουργικοί, έχουν δοκιμασθεί χωρίς να   έχουν λύσει  το πρόβλημα. Και βέβαια δεν  νοείται  κανένα  είδος  χειρουργικής  επέμβασης  προτού  διαγνωσθεί   η αιτία  του ροχαλητού και διαπιστωθεί  το  επίπεδο  η  τα επίπεδα της απόφραξης.

Υπάρχουν βασικά 2 ομάδες χειρουργικών τεχνικών :

1.Τεχνικές που στοχεύουν στη  διάνοιξη του αεραγωγού μέσω της  διεύρυνσης  του φάρυγγα και  είναι γνωστές με το όνομα  Υπερωιο-Φαρυγγοπλαστικές (λόγω συμμετοχής της υπερώας επί το πλείστον) :  που σημαίνει    αφαίρεση πλεονάζοντος  ιστoύ κυρίως  από τη μαλθακή υπερώα, σταφυλή  και αμυγδαλές και γίνονται είτε  με τις παλαιότερες κλασσικές  χειρουργικές  τεχνικές με ηλεκτοκαυτήρες και νυστέρια   ή  με laser , ραδιοσυχνότητες,  υπερήχους  και  άλλες  πιο μοντέρνες τεχνικές  στην εποχή μας. Τα  αποτελέσματα  όλων αυτών των τεχνικών είναι καλά, σε βάθος 2-3  χρόνων,   με ποσοστά επιτυχίας  άνω του  90% ,  που δυστυχώς όμως μειώνονται   με τη πάροδο του χρόνου στο επίπεδο του 50-60%. Το βέβαιο είναι ότι οι πιο σύγχρονές τεχνικές με laser , ραδιοσυχνότητες  κ.α., είναι πολύ καλλίτερες  από τις παλιές ,γιατί  είναι  σχεδόν αναίμακτες, πολλές εκτελούνται  με τοπική αναισθησία, δεν απαιτούν νοσηλεία και μπορούν άφοβα να επαναληφθούν μετά από κάποιο χρόνο, αν χρειασθεί .

2.Τεχνικές που στοχεύουν στη σκλήρυνση των ιστών του φάρυγγα , αμυγδαλών και της υπερώας, οι οποίες δονούνται με το ροχαλητό. Εκτελούνται κυρίως με ραδιοσυχνότητες , υπερήχους ,laser και πολύ λιγότερο με ενέσεις σκληρυντικών  ουσιών. Μια άλλη  διαθέσιμη τεχνική, πιο  σύγχρονη ,είναι  τα  υπερώια εμφυτεύματα που γίνεται με τη τοποθέτηση   μικρών  πλαστικών   ραβδίων στη  μαλθακή  υπερώα με τοπική αναισθησία . Είναι μια σχετικά απλή τεχνική,  κατάλληλη για περιορισμένο αριθμό  μόνο ασθενών  και   με ενθαρρυντικά  μέχρι στιγμής, από τη χρήση της, αποτελέσματα. 

3.Συμπληρωματικές τεχνικές:

Όταν  στη δημιουργία του ροχαλητού συμμετέχουν  άλλες ανατομικές περιοχές όπως η   γλώσσα, η γνάθος   ή  μύτη, είναι  απαραίτητο   να αντιμετωπίζονται  με ανάλογες  χειρουργικές επεμβάσεις και τεχνικές : ευθυασμός  του  ρινικού διαφράγματος,  σμίκρυνση της γλώσσας , κογχοτομή  με ραδιοσυχνότητες  ή  άλλες περισσότερο αιματηρές.

 

 

Similar Posts